19/5: Het komt er nog niet uit

Na de training in Spanje en de tegenvallende resultaten in de afgelopen 2 races, kijk ik reikhalzend uit naar de 3e wedstrijd op 19 mei 2018. Op 18 mei gaan we nog een dagje trainen, waarbij ik de hele dag hulp krijg van een monteur om me te ontzorgen en ervoor te zorgen dat ik me alleen maar op het rijden hoef te richten.

training.JPG

De training op Aragon blijkt nog geen vruchten af te werpen. Wat we ook proberen, voldoende vertragen voor een bocht blijft een kriem en ook mijn instuursnelheid cq. de snelheid van omgooien blijkt al tijden achter te blijven bij wat men van mij gewend is cq. was. In eerste instantie kom ik met de vrije trainingen niet onder de 1:50, maar uiteindelijk lukt het me om met veel moeite enkele 1:48-1:49ers neer te zetten. Zowel de ingevlogen monteur als ik zijn lichtelijk teleurgesteld nu mijn PR op Assen meer dan 2 seconden lager ligt, maar het is roeien met de riemen die we hebben.

training2.JPG

De monteur keert huiswaarts en ik besluit er het beste van te maken. Het seizoen heeft een rare start met snelle tijden die vervolgens niet meer gehaald worden. Misschien moet alles gewoon weer op zijn plek vallen. In de eerste kwalificatie zet ik op vers rubber een 1:51 neer. In de 2e kwalificatie weet ik dit te verbeteren naar een 1:50.0, maar net zoals gisteren zijn dit geen tijden om over naar huis te schrijven. Remmen was altijd al mijn zwakke punt en nu lijk ik dat helemaal niet meer te kunnen dus laten we dat maar als gegeven gaan beschouwen en te proberen met sturen en wat aangepaste lijnen de flow erin te krijgen.

y18AG5-0990.JPG

De gecombineerde kwalificatie levert me een 17e startplek op. Niet de plek waar ik verwacht te staan als ik zie waar mijn “reguliere” concurrenten staan, maar als je ver naar achter staat…zijn er een hoop om in te halen. En ach, dat mijn remmen niet doen wat ik wil. Een gezegde op de paddock luidt “Remmen is angst”, af en toe aangevuld met “Gas is alles”. Of, bij twijfel altijd gas, zoals ik zelf graag doe en roep.

In de race zelf knok ik mezelf naar een 13e plaats. Niet met de rondetijden die ik zou moeten kunnen rijden, maar ik heb een paar mooie gevechten gehad. Ik zou graag betere resultaten willen laten zien, maar ik mistte het vertrouwen en de scherpte bij zoveel 1-op-1 gevechten dat dit het hoogst haalbare leek. Als je verder naar voren eindigt dan waar je gestart bent heb je winst geboekt toch? P17 > P13 = pure winst!

y18AG5-8217.JPG